Dziś, przed południem, uroczyście otwarto dla ruchu samochodowego wiadukt Dolna Wilda. Wiadukt został zmodernizowany przez Zarząd Dróg Miejskich w Poznaniu w ramach projektu „Przebudowa obiektów inżynierskich w ciągu dróg krajowych nr 5 i 11 w Poznaniu”. ZDM jest inwestorem projektu. Wykonawcą modernizacji było wyłonione w przetargu konsorcjum, w skład którego weszli: FEROCO SA (dawniej Przedsiębiorstwo Robót Komunikacyjnych SA z siedziba w Poznaniu) – lider, oraz Hydrobudowa 9 Przedsiębiorstwo Inżynieryjno – Budowlane sp. z o.o., biuro projektów SCOTT WILSON i Biuro Projektów Komunikacyjnych sp. z o.o. w Poznaniu. Celem modernizacji wiaduktu było: poprawienie bezpieczeństwa (obiekt znajdował się w złym stanie technicznym), poprawa komfortu jazdy w ruchu ranzytowym jak i lokalnym, polepszenie parametrów ruchowych, dostosowanie nośności nawierzchni do nacisku 11, 5 t/oś. oraz dostosowanie nośności wiaduktu do klasy A (z klasy C).Na początku sierpnia 2006 roku przystąpiono do rozbiórki starego i budowy nowego wiaduktu. Rozebrany obiekt został zbudowany w latach 1973 – 1976. Wszystkie jego elementy oprócz przyczółków i fundamentów były prefabrykatami. Po 30 latach eksploatacji nadawał się do rozbiórki.W dniu 5 sierpnia 2006 roku obiekt został zamknięty dla ruchu samochodowego, 12 sierpnia dla tramwajowego. Rozbiórka trwała pięć tygodni, po czym przystąpiono do wzmocnienia istniejącego posadowienia głębokiego palami WOLFSHOLZA za pomocą nowoczesnej technologii Jet Grounting. Fundamenty zostały wzmocnione dodatkowymi 176 palami.W miejsce rozebranego obiektu zbudowano 3 nowe wiadukty w odstępach pół metrowych: jeden tramwajowy i dwa drogowe: w kierunku Rataj i w kierunku Wildy. Powstała nowoczesna konstrukcja, między innymi zastosowano ustrój zespolony z zastosowaniem stalowych belek walcowanych o wysokości 700 i 800 mm, tzw. HEB-y. Belki zostały zakupione w Luksemburgu, w największej na świecie wytwórni konstrukcji stalowych „Arcelor – Mittal”. Do wybudowania stalowej konstrukcji o wadze 636 000 kg użyto 136 belek HEB. Płyty ustroju nośnego wiaduktów wylano z betonu nowej generacji o wytrzymałości 40 MegaPascali w ilości 1 650 m3. Ciekawa jest kolorystyka nowego obiektu: do zabezpieczenia poszczególnych elementów konstrukcji użyto różnych kolorów preparatów polimerowych.Ośmioprzęsłowy wiadukt tramwajowy został oddany do użytku, zgodnie z planem, 1 maja 2007 roku. W celu zminimalizowania szumów komunikacyjnych wiadukt tramwajowy został oddzielony ekranami akustycznymi o wysokości 1,3m. Ekrany akustyczne tej samej wysokości zostały ustawione również zamiast poręczy na zewnętrznych stronach obiektu, a te na przedłużeniu wiaduktu w stronę Wildy sięgają na wysokość trzech metrów. Płyta torowiska oraz chodniki, zostały zabezpieczone izolacją żywiczną.Żywotność wiaduktu Dolna Wilda została obliczona, na podstawie użytych do budowy materiałów, na 150 lat.W ramach projektu „Przebudowa obiektów inżynierskich w ciągu dróg krajowych nr 5 i 11 w Poznaniu” zmodernizowany został w latach 2004 - 2005 roku most Przemysła I, a rozpoczęte są prace związane z modernizacją wiaduktów Franowo i Górczyńskiego Zachodniego. Projekt dofinansowany jest przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Transport. (Projekt SPOT/2.2/62/04). Koszt całkowity projektu, według umowy o dofinansowaniu, to 106 085 000 zł, z czego dofinansowanie z UE w ramach SPO Transport wynosi 75 procent wartości wydatków kwalifikowanych, czyli 79 563 750 zł. Umowa, jaką Zarząd Dróg Miejskich w Poznaniu podpisał z wykonawcą na realizację prac budowlanych na wiadukcie Dolna Wilda, opiewa na kwotę 28 686 025, 69 zł. Termin zakończenia modernizacji wszystkich obiektów inżynierskich zaliczonych do projektu został wyznaczony na 30 maja 2008 roku.